012# Ocena bloga kochajac-wroga

Moja pierwsza ocena jako pełnoprawnej oceniającej.

Już pisałam w komentarzu, ale dziękuję za przyjęcie mnie najpierw na staż, a teraz do stałej współpracy mam nadzieję, że będzie układać się ona równie owocnie jak do tej pory. Tymczasem przechodzę do oceny J

Oceniająca: Tatis

Ocena bloga: kochajac-wroga

Autor: Dimidium Demonium

Pierwsze wrażenie.

„Kochając wroga” brzmi jak romans, co już mi się podoba. Zastanawiam się czy będzie to historia w stylu Romea i Julii, czy może przejście bohaterów od nienawiści do płomiennego uczucia. Wchodzę na bloga i wita mnie ciemne tło przełamane różem, po chwili rozbrzmiewa muzyka, która wprowadza mnie w nastrój nieco bojowy. Szablon jest ozdobiony jedynie powtórzonym z belki napisem „Czasami prawdziwa miłość stawia nam ultimatum” oraz małym zdjęciem. Tło jest wzorzyste co utrudnia czytanie nagłówka. Pierwsze wrażenie jest neutralne. Z małym plusem za muzykę.

6/10

Grafika.

Jak wspomniałam wcześniej szablon (o ile można to tak nazwać) jest skromny. Tło jest ciekawe, jednak mogłabyś lepiej przyłożyć się do kreacji nagłówka. Zdjęcie jest zbyt małe, napis natomiast za duży. Może lepiej byłoby połączyć te dwa elementy? W menu znajduje się button bloga i Twój awatar. Ani nagłówek ani button, - nic nie nasuwa mi skojarzeń z tematyką bloga.  Brakuje mi porządnego nagłówka nawiązującego do treści opowiadania.

8/15

Treść.

Treść to jedna z najciekawszych kategorii do oceny. To tutaj poznajemy najistotniejszą cześć pracy ocenianego. Twoje opowiadanie składa się z prologu i 4 rozdziałów. Z tego co widzę, kolejne notki nie są zbyt długie. Przejdźmy więc do rzeczy.

a) Fabuła.

Twój pomysł jest dość ciekawy. Oczywiście temat grupy nastolatków z burzą hormonów i bez rodziców jest dość oklepany, ale Ty oprawiłaś go w fajną nadprzyrodzoną ramkę. Nieco zbyt przewidywalny jest wiszący w powietrzu romans Carmen i Asha, ale nie oszukujmy się – wszyscy czekamy w napięciu na ten pierwszy pocałunek. Mamy tu wszystko – rywalkę, którą amant darzy sympatią, nieśmiałą przyjaciółkę, szaloną przyjaciółkę i w końcu budowane napięcie, które Ash za każdym razem rozładowuje powodując u nas grymas rozczarowania. Nie będę pisać, że pomysł jest innowacyjny i oryginalny, bo nie jest. Takich historii jest na pęczki. Jednakże z racji tego, że osadziłaś historię w takich, a nie innych okolicznościach możesz sprawić, że będzie inna niż wszystkie, wyjątkowa – Twoja. Staraj się prowadzić fabułę nie utartymi ścieżkami, a raczej drogą własnej wyobraźni. Myślę, że jesteś na dobrym tropie do stworzenia fajnego opowiadania.

4/5

b) Styl.

Całe opowiadanie przypomina raczej sprawozdanie niż formę literacką. Nie do końca jestem pewna czy mi się to podoba. Widać, że masz pomysł i to dobry, ciekawy pomysł, jednak musisz trochę po pielęgnować swój styl. Na tą chwilę nie jest to opowiadanie a szkic na którego podstawie możesz owo opowiadanie napisać. Praca nad stylem nie jest pracą łatwą. Potrafi być przyjemna, ale zawsze jest dość długotrwała. Co mam na myśli? Oczywiście czytanie książek. Nie wątpię, że czytasz ich wiele. Następnym razem, gdy po jakąś sięgniesz zwróć uwagę na to jak autor pisze. Czy używa wyrażeń potocznych? Jeśli tak to w jakim kontekście? Żyjemy w dobie Internetu, gdzie mamy podane wszystko na tacy, ale nadal najlepiej uczyć się przez doświadczenie.

4/5

c) Dialogi.

Dialogi nie są zachwycające. Nie ma w nich nic, co przykułoby moją uwagę. Ot, rozmowy o niczym. Osoby rozmawiające nie mają żadnych ulubionych powiedzonek czy specyficznego stylu wypowiedzi. Wiem, że dialogi są trudne, (szczególnie, gdy ma się wielu bohaterów i każdy musi z kimś rozmawiać) jednak nie jest fajnie, kiedy rozmowa dwóch postaci wygląda jakby tylko jedna z nich rozmawiała sama ze sobą. U Ciebie tak niestety jest i warto popracować nad tym, żeby każda z postaci miała swój specyficzny styl wyrażania swoich przekonań i emocji.

Unikałabym używania w dialogach wyrażeń typu „ała”. Lepiej wygląda opisanie tego „ała”, czyli itp. „jęknął z bólu” itp. Takie dodatkowe opisy czynności bardzo ułatwiają wyobrażenie sobie danej sytuacji i wyglądają o wiele lepiej.

3/5

d) Kreacja świata przedstawionego.

Świat, który opisujesz to świat nam znany, ale nie do końca. Miejsca i krajobrazy są normalne, takie jakie widzimy na co dzień, jednak wprowadziłaś wątek demonów i dobrze Ci idzie kreowanie ich realiów. Dobrym pomysłem jest stworzenie klubu dla istot nadprzyrodzonych. Myślę, że bohaterowie z racji swojej natury  mogliby mieć jakieś dodatkowe zdolności, które mieli od zawsze (telekineza? czytanie w myślach?). Z całego opowiadania najbardziej podobała mi się wypowiedź Nel o żywiołach. Nie wiem, czy to Twoja teoria, czy gdzieś to wyczytałaś, ale było naprawdę przekonujące i ciekawe. W tym podpunkcie nie mogę się do niczego przyczepić, jest naprawdę dobrze.

 5/5

e) Bohaterzy.

Bohaterów poznałam w zakładce bohaterowie. Jest ich wielu. Zbyt wielu. I są dziwnie podzieleni. Jako głównych bohaterów określiłaś Asha i Carmen, a resztę wrzuciłaś do jednego wora postacie drugoplanowe. Czemu? Przecież Patrice, Nel, Sam, Luke oraz Nestorka i Babcia mogliby spokojnie być bohaterami głównymi. Jak już mówiłam bohaterów jest zbyt wielu a co za tym idzie są jednowymiarowi, niezbyt ciekawi i przypominają mi wycięte z kartonu ludziki. Nie mówię tu o tych, których wymieniłam wcześniej, a co całej reszcie. Nawet nie pamiętam ich imion nie mówiąc już o żywiołach, którymi władają. Jeżeli chcesz mieć tylu bohaterów ok., ale czy dasz radę zrobić z każdego z nich bohatera przez duże „b”? Czy będą tylko tłem dla ciekawszych postaci?

 3/5

f) Opisy miejsc, sytuacji, uczuć.

Zacznę od opisów uczuć. Coś tam dzwoni, ale nie wiadomo w którym kościele. Widzę, że starasz się opisywać uczucia bohaterki. Masz ułatwione zadanie, bo piszesz w pierwszej osobie, a co za tym idzie skupiasz się na uczuciach tylko jednego bohatera. Właściwie bohaterki, ale mniejsza. Skoro więc opisujesz przeżycia tylko tej jednej jedynej dziewczyny, myślę że mogłabyś ją bardziej ożywić. Carmen wydaje się niewzruszoną  postacią, a przecież spotyka ją tyle niezwykłych wydarzeń – postaraj się wczuć w to co ona czuje. Dowiadujesz się, że jesteś półdemonem i ot tak to przyjmujesz do wiadomości? Nawet jeśli masz jakieś zdolności i czujesz, że odbiegasz od reszty społeczeństwa to przechodzisz nad tym faktem do porządku dziennego? Jesteś sierotą, dowiadujesz się prawdy o swoich rodzicach i nic nie czujesz na wspomnienie o nich? A co ciekawością „dlaczego mnie zostawili?”. Myślę, że zrozumiałaś o co mi chodzi, spróbuj tchnąć życie w Carmen, nie rób z niej zimnej ryby.

Przejdźmy teraz do opisów miejsc – tu jest dużo, a właściwie DUŻO lepiej. Praktycznie każde nowe miejsce, opisujesz bardzo dokładnie. Wiem jak wygląda Dom, pokój Carmen czy klub Makumba. Wchodzę w te miejsca z bohaterami i czuję się jak u siebie. To duży plus i tak trzymaj.

Finalnie – opisy sytuacji. Tutaj nie mam wyrobionego zdania. Myślę, że mogłabyś popracować nieco nad detalami, ale ogólnie nie jest źle.

3/5

-------

22/30

Poprawność.

Twoje główne błędy to brak ogonków przy „ą” i „ę” oraz pisownia wyrazów z „nie”.

Więcej błędów nie zauważyłam, a zauważone wymieniam:

Rozdział 1.

Anie – Anię.

Rozdział 2.

Pól demon – Półdemon.

Nie świadomości – nieświadomości.

Pełno krwistym – pełnokrwistym.

Za tą stanowczość, za szczerość i za tę wrodzoną chęć pomocy. – Za stanowczość, szczerość i tą wrodzoną chęć pomocy.

Babcie – babcię.

Wiec – więc.

Rozdział 3.

Poświecił – poświęcił.

Nie wielka. – niewielka.

Rozdział 4.

Nestorka organizuję – nestorka organizuje.

Nie długo – niedługo.

(!) Chłopacy – chłopcy, chłopaki, ale nigdy przenigdy chłopacy.

4/5

Dodatki.

Nie wiem czemu, ale wszyscy z uporem maniaka wciskają archiwum zamiast zrobić listę linków będącą spisem treści. To naprawdę ułatwia czytanie. Oprócz tegoż archiwum masz zakładkę „Strony” a w niej odnośniki do innych stron. Oprócz tego banner, zakładka obserwatorzy i strona o Tobie. Może być.

3/5

Dodatkowe punkty.

Dodatkowe punkty przyznaję za player z wprowadzającą w nastrój muzyką i określenie wampira napotkanego przez Carmen w klubie. Jakie ono było? Nie powiem, przeczytajcie. :P

3/5

Podsumowanie.

Jak już kiedyś pisałam, lubię ten punkt bo mogę się pomądrzyć. Twoje opowiadanie czyta się łatwo i przyjemnie. Jest w nim kilka błędów ortograficznych, które możesz łatwo poprawić. Ogólnie Twój styl nie jest rażący po oczach, jednak musisz się postarać by pisać bardziej literacko, a nie sprawozdaniowo. Nie mam jakichś większych zastrzeżeń i myślę, że jeśli odpowiednio poprowadzisz tą historię to zdobędziesz uznanie w blogosferze. Na koniec jeszcze jedna rada – zainwestuj w szablon. Oprawa graficzna Twojego bloga pozostawia sporo do życzenia, może skorzystaj z usług którejś z szablonarni, albo po prostu wgraj w nagłówek jakieś ładne zdjęcie odpowiadające tematyce bloga? Ogólnie uzyskałaś 43 punkty na 70 możliwych, co daje Ci ocenę dobry. Mam nadzieję, że będziesz prowadziła to opowiadanie co najmniej na takim poziomie jak teraz, a może nawet na lepszym. Gratuluję i pozdrawiamJ