116# Ocena bloga nauczyciel-i-uczennica

Oceniająca: Thoughtless

Oceniany blog: nauczyciel-i-uczennica

Autorka: Sara

Pierwsze wrażenie:

Adres kojarzy mi się z jakimś romansem, zakazaną miłością. Mimo wszystko – to pamiętnik. Czyżbyś sama przeżywała coś podobnego? Czuję się odrobinę zachęcona, choć bez szału, bo może się okazać, iż mój entuzjazm jest zupełnie bezpodstawny. Wolałabym tego uniknąć. Och, i ten spójnik w środku. Wygląda troszkę groteskowo, nie powiem.

Na belce najpierw pojawia się napis wielkimi literami, a później po dywizie znów znormalizowany. Rozumiem, że chciałaś, żeby wyglądało to fajnie na nagłówku, ale w efekcie troszkę nie wyszło z tą nieszczęsną belką. Zastanówmy się bardziej nad jego sensem, który wyraźnie wskazuje na to, iż rzeczywiście mogę się spodziewać pamiętnika dziewczyny zakochanej/będącej w związku z nauczycielem. Wszystko jednak sugeruje to drugie, ale po co wyciągać pochopne wnioski? Robi się coraz ciekawiej.

3/5

Grafika:

Rozumiem, że platforma bardzo ogranicza użytkowników pod względem szablonów, ale nie przesadzajmy. Spodziewałam się jakiejś ładnej fotografii zakochanych, delikatnych barw, a tu uderzyły mnie kolory rastafarianizmu. Plus delikatny zielony kolor pod postami.

Nagłówek skupia się wyłącznie na czerwonym, żółtym i zielonym na którym znajdują się napisy – powtórzenie belki i inny cytat. „Świat jest piękniejszy właśnie dla tego, że jest tajemnicą”. Jeden błąd – „dlatego” piszemy razem. W roli tła jakiś malutki art, który powieliłaś i wygląda to bardzo niechlujnie, kiedy spojrzymy na to wszystko. Rozumiem, że kochasz reggae i chciałaś to pokazać. Jednakże nijak to się ma do tematyki, którą poruszasz na blogu i potencjalny czytelnik, wchodząc na niego, może po prostu zgłupieć, nie wiedząc, o co tak naprawdę chodzi. Także i ja w tej chwili nie jestem pewna, o czym tak naprawdę będę czytać.

Czcionki są wyraźne, czarne. Szczęście, że nie wtapiają się w jaśniutkie tło. Inna sprawa, że w niektórych postach zmienia się ich wielkość. Trzeba znormalizować je (u ciebie TNR 11) i najlepiej wszędzie wyjustować.

1/5

Treść:

Piszesz go prozą, co niektórzy uznaliby za pomysłowe i niebywale oryginalne. Być może i tak jest, ale wszystko zależy jeszcze od tego, jak to wszystko jest napisane. Styl… Jejciu, tutaj mam trudny orzech do zgryzienia. Rozumiem, że nie wszyscy na co dzień mówią Mickiewiczem, ale jeżeli już chwytamy się literatury, to nie przesycajmy jej mową potoczną, bo efekt jest przedziwny.

W pierwszych postach nie opowiadasz jakichś ciekawych rzeczy. Poszłaś na imprezę, spotkałaś jakiegoś przystojniaka. Potem się przeprowadziłaś. Boisz się nowej szkoły. Idziesz na rozpoczęcie roku, widzisz tego przystojniaka, który jest nowym nauczycielem. Następnie poznajesz dwóch chłopaków i jakąś dziewczynę… Równie dobrze mogłabyś to ładnie i zgrabnie ująć w jednym czy dwóch postach, nie rozbijając to na, hm, około siedem innych. Dopiero później pojawia się nareszcie ów nauczyciel. Niestety, jest to jedynie epizod. Nic konkretnego. Aż tu nagle niemożliwe zaskoczenie, gdy Drezden jest bohaterem przez pół rozdziału. Jakaś nadzieja we mnie się zaskrzyła, że może wreszcie akcja pójdzie do przodu. Tak też, jedynie po części, jest. Jednakże nie doczekałam się jeszcze żadnych fajerwerków. Wielka szkoda.

Czasami trochę się irytowałam, gdyż kierowałaś się stereotypami tak popularnymi i tak dla mnie denerwującymi. Emo równa się smutkowi, depresji, cięciu itp., prawda? Zresztą, nie wszyscy metale to sataniści. I nie każda kapela śpiewa o śmierci. To takie lekkie szufladkowanie, któremu niby to się przeciwstawiasz i oburzasz się, gdy ktoś tak robi. Małe zaprzeczanie samemu sobie. Potem te wieczne wzmianki o „kujonach”. Z lekka denerwujące to jest. Gdy ktoś się lepiej uczy, od razu staje się kujonem. A prawdziwa definicja kujona to osoba, która kuje na blachę. Wniosek z tego taki, że nie wszystkie osoby zdolniejsze od reszty klasy nimi są.

Niekiedy wydaje mi się, że momentami koloryzujesz rzeczywistość. Może to i błędne wrażenie, ale u mnie pojawia się niejednokrotnie. Nie będę ci tutaj zarzucać, że czarujesz czytelników pięknymi scenami niczym z filmu, prawda?

10/20

Poprawność:

Wielokrotnie pojawiają się u ciebie wtrącenia w nawiasie, którego nie umiesz prawidłowo wstawić. Robisz to tak – ( tekst ). Błąd! Powinno to wyglądać następująco – (tekst). Czyż nie lepiej to wygląda? Źle zapisujesz dialogi. Na przykład tutaj „- To nic, zdarza się. – powiedział do mnie”. Po co ta kropka przed pół pauzą? Oczywiście, gdyby w wypowiedzi zawarte byłyby dwa zdania to po pierwszym trzeba postawić kropkę, a po drugim nie. Dlaczego piszesz „mama”, „ojciec” wielką literą?

Początek

Rozpoczynam nowy rozdział w życiu a inicjatywa założenia bloga wyszła jakoś sama z siebie. – brak przecinka po „życiu”.

Ostatnia zabawa

Tatuś wyprowadził się do swojej dziewczyny ( tak ma marginesie to ona jest kilka lat ode mnie starsza ) a Mama za radą przyjaciółki postanowiła, że razem zamieszkamy w jakimś małym mieście pod Zieloną Górą – najpierw jest ten błąd w wstawianiu nawiasu. Następnie brak przecinka po prawym nawiasie.

Już ubrała się w obcisłą, czerowną sukienkę i obcasy, w których jak dobrze obie wiedziałyśmy nie przetańczy nawet dwóch godzin. – literówka. Poza tym wtrącenie „jak dobrze obie wiedziałyśmy” oddzielić przecinkami.

- Jasne siostro. – odparłam jak zawsze. – brak przecinka po „siostro”. I ten błąd przy zapisywaniu dialogów, oczywiście.

Uprzedzenia

Strach zrozumiały bo już kiedyś nie dawał mi zasnąć. – brak przecinka po „zrozumiały”.

Wlepili oczy we mnie a ja uparcie starałam się patrzeć w menu i udawać, że ich nie widzę. – brak przecinka po „mnie”.

Niemal czułam że muszę im pożyczy – brak przecinku po „czułam”. Literówka i brak kropki na końcu zdania.

Wtorki i środy

Filip i Rafał lojalnie oświdczyli – literówka.

Z resztą… - „zresztą” piszemy razem.

pokazując na mój pokój graniczący pomiędzy względnym porządkiem a nieograniętym bałaganem. –literówka.

Kocham cię Mamuś, ale idź już. – brak przecinka po „cię”.

Zostawiłam zwierzaki samym sobie żeby się pobawiły a sama wbiłam do niego na chatę. – brak przecinka po „pobawiły” i „sobie”.

Och ten Rafał i jego moc elektronicznych sztuczek. – brak przecinka po „och”.

Filip trzymał e-papierosa w zębach a Rafał próbował mu go zabrać. – brak przecinka po „zębach”.

- Hej siostro. – powiedziałam do Lizy wciskając się na łóżko Rafała. – brak przecinka po „hej” i „Lizy” plus źle zapisany dialog.

Zanim się obejrzałam kończyła się biologia, Liza posyłała mi współczujące spojrzenie jakby korki były największą maskarą na świecie a Rafał zaproponował, że zawsze mogą dosypać Drezdenowi Xenny Ekstra do herbaty w termosie. – literówka. I brak przecinka po „świecie”, „obejrzałam”, „spojrzenie”.

W klasie angielskiego było pusto, ale na biurku stał laptop i termos Drezdena więc założyłam, że zaraz się pojawi. – brak przecinka po „Drezdena”.

Napisał na tablicy dwanaście zdań, w których brakowało czasowników a ja miałam je wpisać w odpowiednim czasie. – brak przecinka po „czasowników”.

Określenie na mnie : TŁUK. – ojoj, po co ta spacja przed dwukropkiem?

- Cześć córuś. – powiedziała Mama znad sterty papierów. – brak przecinka po „cześć”. Źle zapisany dialog.

Mama przyszła do szkoły pogadać z Drezdenem bardzo zaniepokojona o moje wyniki w nauce a worki pod oczami mówiły, że sprawa nad którą pracuje daje jej w kość. – brak przecinka po „nauki”, „sprawa”, „pracuje”.

Słabo z tą interpunkcją, nawet bardzo.

5/10

Dodatki:

Za dużo tego nie ma. Mamy parę słów o autorce w dwóch widgetach. Równie dobrze mogłabyś to złączyć do jednej. Kalendarium, chociaż nie wydaje się ono potrzebne. Przecież mamy spis treści. Następnie link do KDO. Potem statystyka wejść. Ciekawe… Kiedyś był tu jeszcze licznik komentarzy, ale nie zagłębiam się w ten temat. Później księga gości i kolejne coś na wzór archiwum. Po co tego tyle? Na koniec spis treści i galeria. To drugie również wydaje mi się, hm, zbędne. Na pasku mamy jeszcze muzykę, ale to taka mało istotna sprawa. Okej, może i nie jest źle, ale szału też nie ma.

Czytelników masz. Przez jakiś okres nie miałaś żadnych komentarzy, a pod ostatnim postem napisały tylko dwie. Słabo, tym bardziej, że wyświetleń bloga jest całkiem sporo. Może jakaś reklama?

2/5

Dodatkowe punkty:

Nie tym razem, przykro mi.

0/5

Podsumowanie:

20 punktów, czyli dobry. Ale z takim sporym minusem. Z pewnością warto byłoby zmienić szablon na taki, który bardziej będzie związany z treścią bloga. Oczywiście popracować nad interpunkcją, bo regułkę ze stawianiem przecinka przed spójnikiem "a" powinien znać każdy, kto skończył czwartą klasę. Styl nie jest tragiczny, ale trzeba go poprawić, a zwrotów potocznych można używać do woli z koleżanką z klasy. Dziękuję.