109# Ocena bloga dark--clouds

Cześć! To moja pierwsza ocena, mam nadzieję, że brak doświadczenia nie przeszkodził mi w napisaniu dobrej oceny, mimo to proszę o wyrozumiałość.

Oceniająca: Mlena

Oceniany blog: dark--clouds

Autorka: Black_Cloud

Pierwsze wrażenie

Pierwsze wrażenie, po wejściu na bloga jest bardzo ważne. Niektóre pozycję, skreślamy tylko przez źle dobrany szablon, albo słabą widoczność czcionki, na szczęście u Ciebie nie ma tego problemu.

Adres jest prosty i w pewnym stopniu zgodny z tematyką bloga, po polsku byłoby dość banalnie, ale w końcu po angielsku, wszystko brzmi lepiej. "Ciemne chmury" kojarzy mi się z czymś smutnym i melancholijnym, a twoje opowiadanie odbieram bardziej jako "przygodówkę", ale to nie razi.

Jeśli chodzi o belkę to mamy tu do czynienia z cytatem, przynajmniej na to wskazuję cudzysłów. Autor nie został podany, więc wpisałam to w google i wyskoczyła mi tylko stronka z sentencjami nastolatków, więc zgaduję, że to nie są słowa żadnego pisarza, ani tekst piosenki. Po co więc cudzysłów? Jeśli się mylę i to nie cytat z Ciebie, dopisz autora tych słów.

Ogólny zarys bloga jest przyjemny i schludny. Kolory nie dają po oczach, a szablon wygląda profesjonalnie i jest naprawdę ładny, pasujący do tematyki i złożony. To samo tyczy się czcionek i ramek są przejrzyste i pomyślane, jednak ja zastanowiłaby się nad zmianą ikonki twittera na link, bo jaskrawy i wesoły obrazek nie pasuję do nastroju twojego bloga i nieprzyjemnie odcina się na czarnym tle.

6/10

Grafika

Szablon jest niesamowity i tutaj brawa dla "zaczarowanych-szablonów" i dla Ciebie. Podoba mi się kolorystyka szablonu i obecne na nim plany, których jest wiele, co daje świetny efekt.  Co do obrazków pod postami, postawie sprawę jasno, nie podobają mi się. Tak, są ładne i może nawet pasują do tekstu, ale moim zdaniem, opisy zawarte w opowiadaniu powinny wystarczyć. Czytanie powinno rozwijać wyobraźnie, a ty podajesz wszystko na tacy. Domyślam się, że to nie jest bajka dla dzieci i obrazki nie są konieczne. W tej kategorii mogę tylko powtórzyć, to co napisałam wyżej: czcionka jest w porządku, button do twittera lepiej usuń. Na pewno byłoby więcej punktów, gdyby nie obrazki pod rozdziałami.

5/10

Treść

Fabuła nie jest może szczególnie złożona, albo rozkręci się dopiero w późniejszych rozdziałach, ale nawet podoba mi się, mimo tego, że trąci banałem.

Idea więzienia "Anzaku" jest dla mnie niezrozumiała, piszesz że dawniej, trafiali tam zbrodniarze ze szczególnymi umiejętnościami i Ci, którzy szczególnie naprzykrzyli się Savie, natomiast tych, którzy nie byli na tyle "źli", to znaczy ich sumienia czy też, kartoteki są mniejsze- byli zabijani na miejscu. To nielogiczne, zabijają marnych przestępców, a tych groźnych z wyjątkowymi umiejętnościami, wtrącają do więzienia, czy nie powinno być na odwrót? Gdybym ja była królem, imperatorem czy jakimś innym monarchą, pozbywałabym się niebezpiecznych złoczyńców, a tych słabych i raczej niegroźnych zamykałabym w więzieniu. Później czytam, że mimo zmiany władcy więzienie działa jak dotychczas, choć są plotki, że Imperator robi ze zbirów armię, to brzmi już lepiej, jednak wciąż jest raczej ryzykownym manewrem, nie sądzisz? W dalszej części tekstu kategorycznie zaprzeczasz tym plotkom, domyślam się, że okażą się prawdą, bo w innym przypadku po co byś o nich wspominała, jednak takie bardzo stanowcze sprostowanie pogłosek, nazwane ich plotkami, jakby to wyklucza. Chodzi mi głównie o ten fragment:

"Dawniej w więzieniu tym osadzano wyłącznie wyjątkowo zasłużonych złoczyńców o długiej liście przewinień i szczególnych, zaskakujących umiejętnościach. Z innymi, marnymi przestępcami radzono sobie inaczej – zabijano na miejscu.

Mimo zmiany władcy Anzaku nadal funkcjonowało tak, jak dotychczas. Chodziły pogłoski, że Imperator w ten sposób tworzył nową armię. Że oferuje życie na wolności w zamian za przyłączenie się do jego wojsk."

Bardzo podoba mi się historia wyspy Harbor, jest ciekawa i co najważniejsze logiczna i spójna. Szalony naukowiec i owiana tajemnicą wyspa daję Ci duże pole do manewru, a czytelnikowi pożywkę dla wyobraźni.

Tytuł drugiego rozdziału całkiem mi się nie podoba. "Zabójcy Nocy"- brzmi jak organizacja parająca się mordowaniem nocy, jako pory doby, a chyba nie o to chodziło. Możesz myśleć, że się czepiam, ale właśnie tak to odbieram. Owszem, przekaz pozostaje jasny, bo to banalna nazwa obecna pod różną postacią w wielu, książkach i opowiadaniach, po twoim sposobie pisania i wyobraźni liczyłam na coś oryginalniejszego.

Jeśli chodzi o ucieczkę Naomi po zabójstwie doradcy, była ładnie napisana, ale krótko. Oczekiwałaby więcej szczegółów, więcej budowania napięcia i przedstawienia otoczenia.

Twojej dialogi nie są czymś znaczącym, owszem przedstawiasz najważniejsze fakty i przechodzisz do sedna, ale nie są ani zabawne, a nie szczególnie ciekawe. Dla mnie dialogi są czymś co spaja tekst i daje bohaterom charakter i głębie, u Ciebie ten aspekt opowiadania został pominięty. Właściwie, tylko rozmowa Naomi z Tackiem jest coś warta.

Walka Stona z Ells jest widowiskowa i podoba mi się panująca w niej atmosfera i ogólny przebieg wydarzeń. Mam tylko pytanie, dlaczego naczelnik-sadysta i despota, miałby słuchać zwykłego strażnika, to mi się trochę nie zgadza. Drugą sprawą jest cała postać Naczelnika i coś co zauważyłam przy okazji opisu tej postaci, mianowicie- dajesz bardzo mało informacji o wyglądzie postaci, no może nie licząc Sokala. Nawet w przypadku Naomi, która jest główną bohaterką opowiadania. Zwykle określasz kolor oczu i włosów i na tym koniec, w przypadku Ells dodajesz jeszcze, że jest ładna. To samo tyczy się Jaspera, bo oprócz wiadomości na temat jego czupryny, milczysz, chciałabym wiedzieć jaki, odcień skóry, czy ma wysokie kości policzkowe, kwadratową szczękę i co tam jeszcze wymyślisz. Podoba mi się zakończenie trzeciego rozdziału, gdyż zachęca do dalszego czytania i buduje napięcie, które jest twoją słabszą stroną w pozostałej części utworu. Nie lubię w twojej opowieści tego, że zbyt często używasz pytań retorycznych i powtórzeń, a także przesadzasz z enterem, takie zdania bardzo nieprzyjemnie się czyta. Wrócę jeszcze do postaci jaką jest Naomi Ells, niby twarda sztuka, a jednak wciąż płacze, jasne jej życie nie jest łatwe, ale nadmierna płaczliwość bohaterki kłóci się z opisem jej charakteru, jaki nam serwujesz. Natomiast opis samego więzienia jako ponurego dworzyszcza pełnego cieni jest genialny, to jak Tack mówi jej by przyzwyczaiła się do ciemności jest chyba moją ulubioną sceną. Podoba mi się też fakt, że Anzaku stanowi osobną rzeczywistość, wykreowany i rządzący się własnymi prawami świat, albo może powinnam powiedzieć, tzn napisać- społeczeństwo.

W ostatnim rozdziale piszesz "Sam Ells, zgadzając się na misję przeszukania piwnicy, nie przypuszczał, iż będzie pałętał się po labiryncie korytarzy w poszukiwaniu wejścia do pomieszczenia." A czego spodziewał się Sam Ells po przeszukiwaniu piwnic, bo nie mam pojęcia.

Co do opisu przeżyć Sama, ciekawie jej przedstawiłaś splatając ze sobą rzeczywistość i retrospekcję, udany zabieg. Z przykrością dostrzegłam nieścisłość: "Zatrzymała się tuż przed gospodą, w której zamierzała spotkać Drake’a. " czyli się umówili? Bo jeśli ja stojąc na czele organizacji łapiącej bandytów miałabym świadomość gdzie przebywa poszukiwany, nasłałabym tak całą załogę a wtedy, nie uciekłby nawet jeśli potrafiłby latać. Rozumiem, że jest on całkiem niezłym rabusiem, ale chyba nie czarodziejem.

Końcówka najlepszego jak dotychczas rozdziału czwartego, czyli "Jasper Drake, jakiego znałaś.... już nie istnieje" jest oklepana, ale spełnia swoją rolę i podsyca ciekawość.

Ciężko byłoby mi rozpisać wszystko na podpunkty np. a) dialogi itp. Ponieważ u Ciebie bywa różnie, niektóre opisy są mdłe i płaskie, a niektóre genialne i spełniające swoją rolę, dlatego zmiksowałam, poniekąd wszystkie punkty, składające się na fabułę.

 17/30

Poprawność

Nie widzę u Ciebie typowym błędów, czy literówek, w końcu masz betę, co jest świetnym pomysłem, bo jeśli sama czegoś nie zauważysz, jest ktoś kto zrobi to za ciebie.

W tym punkcie muszę ponownie wspomnieć o zbyt dużej liczbie pytań retorycznych, one psują u Ciebie cały tekst. Do tego, mogę dodać, że czasem zbyt szybko kończysz zdania, lepiej czyta się te dłuższe z większą ilością przecinków, a mniejszą kropek.

Tutaj wkleję części zdań, które w moim mniemaniu brzmią dziwnie i radzę Ci je poprawić. "Jasper Drake, nie przynosząc niczego prócz samych kłopotów". -  Niczego prócz kłopotów. Bo "niczego" w zestawieniu z "samych" to tak jakby podwójne zaakcentowanie.

"Ona stała się całym jego światem, lecz on dla niej był wyłącznie celem, obiektem, którego musiała się pozbyć." - Ona stała się całym jego światem, on był dla niej wyłącznie celem.... - nie pasuję mi tu "lecz", ale to oczywiście nie jest błąd, po prostu uważam, że bez tego, brzmiałoby lepiej. Potraktuj to jak chcesz.

 8/10

Dodatki

Masz na blogu ścieżkę dźwiękową, co bardzo mnie wkurzało, ilekroć na niego wchodziłam. Nawet jeśli melodia pasuję do atmosfery panującej w twojej historii, jestem jej zagorzałą przeciwniczką. Tylko niepotrzebnie wkurza, i mogę o niej napisać to samo co o obrazkach pod rozdziałami. Twoją pracą jako pisarki, jest kreowanie świata przedstawionego, iście na łatwiznę i wklejanie obrazków, czy pomocnej w utrzymaniu atmosfery muzyki,  jest drogą na skróty i obniża, jak dla mnie, wartość utworu.

W spisie treści masz "zapowiedź", słyszałam o zapowiedziach w formie pisemnej i o filmikach, one mogą coś powiedzieć o opowiadaniu, bo dla mnie cała ta grafika, nawet dobra zresztą, niewiele zapowiada.

Czymś co krytykuję od zawsze jest przedstawianie bohaterów poprzez obrazek na blogu. Istotą pisania i już o tym wspominałam. jest kreowanie, a ty podajesz mi wizerunki na tacy, po co więc opisy ich wyglądu? Dla mnie to jest i zawsze będzie, bez względu na jakość grafiki, prawdziwym błędem. Czy czytałaś książkę (nie dla dzieci), w której autor opisywałby, albo wklejał obrazki informujące o bohaterach? Jeśli tak, to podaj tytuł bo sama się z tym nie spotkałam.

Duży plus za oryginalną nazwę obserwowanych, jest zabawna i Ciekawa.

Dobrze, że masz ramkę ze spamem, bo twój blog jest poczytny i niechciane reklamy byłyby nie na miejscu.

To właściwie tyle co mogę napisać o dodatkach, te co są, są potrzebne i dobrze prowadzone, nie ma ramki, której byś jeszcze potrzebowała.

 2/5

Dodatkowe punkty

Postanowiłam przydzielić Ci dodatkowe punkty, głównie dlatego, że twój blog rozwija się w dobrym kierunku i w gruncie rzeczy, nie licząc drobnych potknięć, lubię twój styl pisania i twoją "Save".

4/5

Podsumowanie

Mimo całego twojego talentu i wyobraźni, są sprawy na które musisz zwrócić uwagę i poprawić.

Po pierwsze konstrukcja zdania, mniej kropek, więcej przecinków i wybij sobie z głowy pytania retoryczne. Popracuj także, nad opisem wyglądu postaci i miejsc, daj im więcej szczegółów i drobne przywary, które ma każdy człowiek, u miejsc może więcej charakterystycznych cech. Radze Ci na pewno rozwijać wątek tajemniczej wyspy i może dodać do niego coś oryginalniejszego. Następną sprawą jest przewidywalność tekstu, nic tak nie zabija jak brak intryg i niespodzianek w tekście, a  dla Ciebie, na tyle ile mogę stwierdzić po czterech rozdziałach, to jest niemały problem. Jeśli mogę Cię o coś prosić, bezwzględnie usuń obrazki pod rozdziałami i te wkurzającą melodię.

Punkty 42/ 70 Dobry.

Pierwsza ocena i już dobry blog, jestem w szoku.