089# Ocena bloga albuspotteri

Oceniająca: Pollala
Oceniany blog: albuspotteri
Autorka: Fred James Syriusz Remus

Pierwsze wrażenie:

Pierwsze, na co zwróciłam uwagę, to jakiś dziwny, żeby nie powiedzieć zły, zapis adresu. Od kiedy to Albus nazywał się Potteri? Na dodatek jest to zapisane razem i choć adres jest krótki, to i tak strasznie takich zabiegów nie lubię.

Nazwa sama w sobie jakaś zachwycająca nie jest. Wiadomo, że jest to opowiadanie o młodszym synu Chłopca, Który Przeżył, ale nie ma w tym żadnego polotu. Trochę wyobraźni, dając mi same suche informacje, raczej się nie zainteresuję. A przecież żeby zaciekawić potencjalnego czytelnika, trzeba zacząć właśnie od adresu.

Napis na belce przypomina mi tytuły książek o Harrym Potterze, wnioskuję więc, że na nich się wzorowałaś. I tak jak w książkach nie wiedziałam, co znaczą te tytuły przed przeczytaniem treści, tak u Ciebie również się tego nie dowiem, dopóki nie przeczytam bloga. Patrzę teraz na grafikę. I mam ochotę uciec z krzykiem. Takie jaskrawe kolory sprawiają, że oczy się łzawią, przez co człowiek ma ochotę jak najszybciej zamknąć tę stronę.

4/10

Grafika:

 Jak już wyżej wspomniałam, wszystko jest strasznie jaskrawe. Ostry pomarańcz zdecydowanie nie jest dobrym pomysłem. Ogromna głowa Toma Feltona - nawiasem mówiąc, nie mam pojęcia, co tu robi, bo blog jest o Albusie - wygląda koszmarnie. Zdjęcie samo w sobie też jest wyjątkowo źle dobrane, na pewno znajdziesz ładniejsze w internecie. To wygląda, jakby aktor za długo leżał na słoneczku. Słowa na szablonie są kompletnie niewidoczne, zwłaszcza wśród tych płomieni. Domyślam się, że są one Twojego autorstwa, ponieważ po wpisaniu tego tekstu do Google, wyskoczył mi tylko Twój blog. Mogłabyś gdzieś napomknąć o autorze, nawet jeśli jesteś nim Ty.

Cały szablon dosłownie odstrasza. Na dodatek ta reklama na samej górze - brrr! Gdybym nie miała tego bloga oceniać, to prawdopodobnie czym prędzej chciałabym się stąd ulotnić. W linkach dziękujesz jakiejś szabloniarce za zrobienie szablonu, ale ja uważam, że nie ma za co dziękować. Bez obrazy. Błagam, poproś jakąś bardziej profesjonalną szabloniarnię o zrobienie dla Ciebie szablonu - proponuję Halofy. 

1/10

Treść:

a) Fabuła

Zaczyna się zwyczajnie - Albus wsiada do pociągu, rozmawia z Rose, poznaje nowego kolegę - nic ciekawego, ale rozumiem, że chcesz najpierw lepiej przedstawić bohaterów, a dopiero potem wprowadzić jakąś akcję. Poparłabym ten pomysł, gdybyś faktycznie skupiła się na bohaterach, a nie bezsensownych dialogach, które prowadzą donikąd. 

Rozdziały są bardzo krótkie, zwłaszcza na początku. Dodajesz je często i zwykle początek nowego rozdziału wygląda tak, jakby było to zaraz następne zdanie po tym ostatnim w rozdziale wcześniejszym. W związku z tym proponuję połączyć poszczególne rozdziały ze sobą. Nie musisz też tak często dodawać nowych, zamiast tego dodaj dłuższy po większym odstępie czasu. W takich krótkich rozdziałach nie ma kiedy rozwinąć się akcja, choć, muszę przyznać, ostatnie rozdziały są już znacznie dłuższe.

W rozdziale piątym napisałaś „rymowankę”, którą powiedziała Tiara Przydziału, ale, szczerze, za pisanie wierszy to ty się może nie bierz. A przynajmniej poćwicz przed opublikowaniem swojego dzieła i postaraj się zachować rymy i rytmikę.

W rozdziale szóstym zupełnie mi się nie podoba zachowanie dyrektora. Żadnemu dorosłemu nie wymsknęłoby się przed całą szkołą, że jeden z uczniów jest jego wnukiem, jeśli chciał to zachować w tajemnicy. W dodatku nie zacząłby się od razu z tego tłumaczyć, pogadałby na spokojnie sam na sam z dzieciakiem w swoim gabinecie. Jest on zupełnie subiektywny, faworyzuje Dom Lwa, a żaden nauczyciel nie powinien mieć swoich pupilków. A jeśli, to nie okazywałby swoich sympatii i antypatii tak otwarcie.
Później akcja zaczyna się w końcu rozkręcać. Jakieś teorie spiskowe, które na pierwszy rzut oka są nie z tej ziemi, ale później okazuje się, że są całkiem logiczne... Twoje opowiadanie zaczęło mi w końcu przypominać moją ukochaną serię, postarałaś się, żeby akcja nie rozwijała się ani za szybko, ani za wolno. W odpowiednich miejscach wplatałaś kolejne zagadki, kolejne utrudnienia. Muszę przyznać, że pomysłów Ci nie brakuje, w dodatku są one ciekawe. Byłam zaintrygowana, czytając, chciałam wiedzieć więcej - co się stało, jak to się stało itp. Nie skupiłaś się jednak na wątkach, a one również są ważne, tworzą przecież część historii. Postaraj się tylko nieco bardziej je rozwinąć, bo jak na razie, to są tylko lekko miźnięte. 
3/5

b) Styl

Po pierwsze - nie rób tak wielkiego odstępu między swoim komentarzem, a początkiem rozdziału. Wygląda to wyjątkowo nieładnie i ma za zadanie tylko stwarzać pozory, że rozdział jest dłuższy.

Piszesz od listopada ubiegłego roku i muszę przyznać, że od tego czasu Twój styl pisania nieznacznie się polepszył. Nieznacznie, ponieważ czytelnicy pisali Ci tylko komplementy, przez co Ty myślałaś, że piszesz cudownie, a Miłosz przy Tobie to pikuś. Otóż nie. Posługujesz się na okrągło językiem potocznym, wszystkie zdania są proste. Kiedy są pojedyncze, piszesz coś w tym stylu:

Ala pogłaskała kota.

a przecież możesz to zdanie w jakiś sposób rozwinąć, np.

Ala z lekkim wahaniem pogłaskała łaszącego się do niej czarnego kota.

Widać różnicę?

Imiesłowów prawie nie stosujesz, a przecież warto je wykorzystać, zamiast pięć razy pod rząd pisać zdanie pojedyncze.

Postaraj się nieco bardziej rozwijać zdania. Nigdy nie ograniczaj się do minimum, staraj się przekazać więcej informacji. Czyli, jeśli ktoś usiadł, to na jakim krześle, a jeśli machnął różdżką, to w jaki sposób to zrobił i jakiego zaklęcia przy tym użył. Rozumiesz?

2/5

c) Dialogi

Dialogi przede wszystkim są u Ciebie zupełnie źle zapisane, co przeszkadza w czytaniu, ale o tym dowiesz się później. Nie patrząc jednak na nie pod względem poprawności, to powiem Ci, że i na tym polu nie jest najlepiej. Dialogi są sztuczne, swoje kwestie wypowiadają roboty. Wsłuchaj się w sposób mówienia swoich kolegów, nauczycieli i spróbuj przypasować to poszczególnym bohaterom. Postaraj się, żeby ich wypowiedzi były bardziej rzeczywiste. Wyobraź sobie, że to Ty rozmawiasz z kimś na jakiś temat. Zastanów się, jak ta osoba by mówiła, a jak Ty byś reagowała. Po prostu poćwicz.
1/5

d) Zgodność z kanonem

W trzecim rozdziale rzuciło mi się w oczy, że zmieniłaś strój szkolny uczniom. Jest rzeczą powszechnie wiadomą, że w świecie czarodziei obowiązują szaty, czyli coś w stylu sukien, a nie mundurki z guziczkami. Tak to sobie mogą chodzić Mugole.
W którymś miejscu napisałaś również, że chłopcy bezustannie łamali zakaz wchodzenia do dormitorium dziewczyn. ŻADNEMU chłopakowi nie udało się wejść do dziewczyn. Jak tylko stawali na schodach, to te zmieniały się w zjeżdżalnię.

Później jest już wszystko w należytym porządku. Hogwart jest Hogwartem, nauczyciel nauczycielem. Zmieniłaś jeszcze parę faktów, ale sensownie je przy tym tłumaczyłaś, na przykład kiedy to pierwszoklasiści musieli wiosłować, aby dostać się po raz pierwszy do szkoły. W zasadzie większość zmian w szkole możesz wytłumaczyć zmianą dyrektora, nowe rządy itd.
4/5

e) Bohaterzy

Bohaterów opisujesz w specjalnie do tego celu stworzonej podstronie i chyba stwierdziłaś, że to wystarczy. Właśnie o to chodzi, żeby w opowiadaniu przedstawić jak najdokładniej bohatera. Poznajemy go przez jego czyny, słowa, zachowanie, a skoro wszystkie postacie zachowują się u Ciebie identycznie, mają takie samo słownictwo i reagują na różne zdarzenia w ten sam sposób, to nie da rady ich od siebie odróżnić. Przy czytaniu byłam niemalże zdziwiona, że jest paru bohaterów, a nie jeden.

Może w ramach ćwiczeń, na kartce napisz w sporych odległościach imiona bohaterów, a następnie dokładnie opisz ich wygląd, a później zachowanie. Czy jest tchórzliwy? Złośliwy? Zabawny? Kiedy już skończysz, staraj się odrysować ich charaktery w sposobie ich mówienia, przy różnych sytuacjach uwzględnij ich typowe zachowania. Mam nadzieję, że to Ci pomoże.

1/5

f) Opisy miejsc, sytuacji, uczuć

Opisów jest u Ciebie nieproporcjonalnie mało w stosunku do dialogów. Często nie mogłam się zorientować, gdzie się toczy akcja. Powinnaś przykładać większą wagę do opisów, bo są one ważnym elementem opowiadania. Wiem, że łatwiej jest pisać dialogi, ale kiedy czytam 

 - blabla - powiedział Albus

 - blabla - powiedział James

to mam wrażenie, że to mówią jakieś kukły. Nie podrapią się po nosie, nie westchną, nie oprą się o krzesło... 

Z uczuciami też jest kiepsko. Kiedy ktoś zdradza komuś tajemnicę o jego bracie, to ten ktoś powinien być zafascynowany, zadowolony, może zszokowany - słowem, musi w jakiś sposób zareagować. 

Nie musisz pisać tak wielu dialogów, które często i tak nic nie wnoszą do fabuły, zamiast tego poświęć chwilę czasu opisom. To Ci tylko wyjdzie na dobre.

1/5

Poprawność:

Nie będę tutaj wypisywać wszystkich powtarzających się błędów, bo tylko zmarnuję swój cenny czas. W zasadzie to pokażę tutaj tylko kilka przykładowych błędów, które popełniasz na okrągło. ale od razu muszę Ci powiedzieć, że w dialogach między myślnikami konieczne są spacje! Pamiętaj również o tym, że na końcu zdania trzeba postawić taki znak interpunkcyjny, jak kropka, wykrzyknik lub znak zapytania. Często o tym zapominasz.

Rozdział I

„-Dobra, chodźmy.-zrezygnowała dziewczyna.” - O spacjach więcej nie wspominam, ale kropkę możesz postawić po skończonym zdaniu, co oznacza, że następne jest z dużej litery. Albo nie stawiaj kropki wcale, wtedy może być.

„James prowadził, zaglądając po drodze dyskretnie do każdego przedziału.” - Brakujący przecinek przed imiesłowem.

Rozdział IV

„-A ty kto jesteś ,że będziesz ,mi mówił co mam robić?-spytał gniewnie Scorpius” - A ty kim jesteś... Zjadłaś literkę. Gdy stawiasz przecinek, spacja powinna być po, a nie przed nim.

„- Już nie długo- odparł Malfoy” - Niedługo zapisujemy łącznie. Kropka po „odparł Malfoy”

„- A ni mi się śni!- Jack zmienił Rose w wiosłowaniu,  chodciaż wiedział ,że tak naprawdę, dziewczyna jest od niego silniejsza.” - Ani zapisujemy łącznie. Przecinek i literka zaznaczone na czerwono są niepotrzebne.

Rozdział V

„-Gratuluję, mały- uścisnął brata James” - Brakuje przecinka.

Dalej nie poprawiam, ponieważ cały czas przewijają się te same błędy. Chodzi głównie o interpunkcję i odpowiednie stawianie spacji, chociaż zdarzało się również, że jakiś wyraz był zapisany łącznie, a powinien rozdzielnie albo na odwrót. Niestety, wszystkie błędy pojawiały się bardzo często i dosłownie przeszkadzały w odbiorze tekstu. Instynktownie skupiałam się na błędach, a nie fabule i dopiero kiedy sama poprawiałam te błędy, mogłam zrozumieć, o co chodzi w opowiadaniu.

Podaję Ci tutaj strony, które, mam nadzieję, pomogą Ci trochę zrozumieć, jak należy poprawnie pisać - jezykowedylematy.pl oraz prosteprzecinki.pl.

3/10

Dodatki:
Pierwsza zakładka to "Bohaterowie". W krótki sposób przedstawiasz nam wszystkich, którzy odgrywają w tym opowiadaniu jakąś rolę. Nie mam nic przeciwko temu, dobrze jest się zapoznać z postaciami. Nie podoba mi się tylko, że dodałaś własne zdjęcia. Uważam, że autor nie powinien narzucać wyglądu bohaterów. Każdy ma własną wyobraźnię i dobrze jest z niej od czasu do czasu skorzystać.

"Linki" - to jest chyba jasne. Powiem tylko, że masz ładnie posegregowane wszystkie strony.
O "Nominacjach" również nie będę się rozpisywać. Wiadomo, o co chodzi.
Na podstronie "Subskrypcje" wkradł Ci się jeden błąd interpunkcyjny i jedno gapiostwo - "notkach", a nie "natkach" oraz "(...)zostaw w komentarzu adres e-mail, czy bloga, czy co tam chcesz(...)" - przed pierwszym "czy" nie powinno być przecinka.
Denerwuje mnie zakładka "Dla Proroka Codziennego". Wygląda tak, jakbyś chciała z niej zrobić spis treści, ale zrezygnowałaś po wpisaniu paru notek. Albo usuń całość, albo dopisz już te paredziesiąt innych rozdziałów. Na razie wygląda to niechlujnie.
2/5

Dodatkowe punkty:
Nie tym razem. Moje oczy wciąż cierpią po pomarańczowym szaleństwie, więc się ciesz, że nie zabieram Ci żadnych punktów.
0/5

Podsumowanie:
Zdobywając 22 punkty, uzyskałaś ocenę niedostateczną.
Przede wszystkim, powinnaś zmienić grafikę. Ten kolor jest naprawdę bardzo jaskrawy, a podany w takich ilościach... Jestem raczej spokojną osobą, ale wywołał we mnie agresję - chciałam rzucić komputerem o ścianę.
W "Poprawności" podałam Ci dwie strony, z których mogłabyś się wiele nauczyć, mam nadzieję, że skorzystasz. Cóż jeszcze mogę powiedzieć... Nie przejmuj się oceną, to są w zasadzie tylko liczby. Rozumiem, że jesteś początkującą pisarką, dlatego nie zważaj na krytykę, przyjmij ją raczej do serca i ćwicz, ćwicz, ćwicz! Człowiek nie potrafi wspaniale pisać od początku, musi to w sobie wyrobić. Tobie już udało się znacznie poprawić, więc rób to dalej! Praktyka czyni mistrza. Powodzenia.