099# Ocena bloga strazniczkajasmine

Oceniająca: Deezee
Oceniany blog: strazniczkajasmine
Autor: Alicja A

Pierwsze wrażenie

Adres ciekawy, chociaż prosty. "Historia Strażniczki Jasmine" – kojarzy mi się to z przeszłością, co w sumie też ma związek z blogiem z opowiadaniem, bo strażniczki chroniły drzewa wiele lat wcześniej. W dodatku łatwo go zapamiętać. Dzięki kolorystyce wiem, że mogę się spodziewać czegoś poważnego, być może będę się bała. Pierwsze wrażenie jest pozytywne.

10/10

Grafika

Grafika pasuje do opowiadania. Jest ciemno, trochę mrocznie, w nagłówku ludzie w kapturach i ten wilk… Podoba mi się. Dobrze też, że wygodnie jest się poruszać, bo te zakładki nie są zamaskowane, jak to czasem bywa.

Nie podobają mi się te linki w ramce obok. Co innego, gdyby były trzy - tutaj jest ich osiemnaście. Można by je dać do osobnej zakładki.

9/10

Treść

a) Fabuła

Pomysł jest oryginalny, nie można zaprzeczyć. Nie spotkałam jeszcze podobnego opowiadania. Szkoda, że wiele intrygujących i naprawdę ciekawych rzeczy nie zostało opisanych.

Zacznijmy od samego faktu, że Jasmine jest strażniczką. Dlaczego nikt jej o tym wcześniej nie powiedział? Może to ja źle zrozumiałam, ale Lily i Lis wiedziały o tym wcześniej, prawda? Ha, no właśnie, Lily i Lis. Dobrze, że Meggan nie okazała się być strażniczką. Jakie to dziwne, że trzy strażniczki chodzą do jednej szkoły, są w tym samym wieku, a na dodatek są najlepszymi przyjaciółkami… Coś nie tak, nie? No właśnie.

Moce, strażniczki. Może to głupio zabrzmieć, ale… mało jest o nich. Stworzyłaś coś naprawdę ciekawego i wartego uwagi, ale poświęcasz temu za mało czasu. Pilnowały drzewa – okej, dobra, ale od kiedy? Może jest coś o tym? Żadna z nich nie zerwała nigdy jabłka? I coś, co mnie dręczy – kto wie o tym, gdzie ukryta jest mapa? Skąd wie o tym? Kto decyduje o tym, kto dowie się o ukryciu tych przedmiotów?

Opowiadanie czyta się przyjemnie i szybko. Szczerze mówiąc, to gdybym nie skupiała się na tym, by wyłapać błędy, to skończyłabym czytać w ciągu jednego dnia. Dobre jest to, że rozdział kończysz w takim momencie, że od razu chce się sięgnąć po następny.

Jak już nachwaliłam, to teraz muszę zwrócić uwagę na jeszcze jedną ważną rzecz, mianowicie ROMANSE. Trochę tu takie to… wepchnięte jest. Nie mówię, że dobrze byłoby z nich całkiem zrezygnować, bo tak naprawdę, to są czasami ciekawe sceny związane z tym (chociażby te odwiedziny w szpitalu). Każda z nich ma chłopaka. Takie to… dziwne? Naciągane? Czy oni będą ważni, czy są, bo są?

4/5

b) Styl

Piszesz lekko i czyta się przyjemnie, o czym już mówiłam. Z drugiej strony, może łatwo było przebrnąć przez tekst z powodu dużej ilości dialogów...

Wiem, że nie każdemu chce się wracać do tych pierwszych rozdziałów, ale może warto byłoby przeczytać je jeszcze raz, może w jakimś miejscu dodać opis otoczenia. Te pierwsze rozdziały są najważniejsze, bo jeśli zachęcisz czytającego początkiem, to będzie chciał skończyć czytać.  

Można by odpuścić te tęczówki czy źrenice, które się dosyć często pojawiają. Przykład: „Intensywnie niebieskie tęczówki z uwagą ilustrowały własne odbicie.” Już pomijając fakt, że zamiast „ilustrować” powinno być „lustrować”, to brzmi to głupio. Wychodzi na to, że niebieskie tęczówki zwisają sobie z sufitu i z uwagą malują ilustracje do swojego odbicia (czy też malują swoje odbicie?). Dużo łatwiej byłoby napisać po prostu „Jasmine z uwagą lustrowała swoje odbicie”.  To samo do „blondynek”, „brązowowłosych” i temu podobnych.

4/5

c) Dialogi

W pierwszych rozdziałach jest ich dosyć dużo, na szczęście później jest z nimi coraz lepiej. Może to zabrzmieć dziwnie (w końcu przed chwilą zwróciłam Ci uwagę na to, ze jest ich za dużo), ale niektóre rozmowy mogłyby być ciągnięte długo i pod ich pretekstem można przedstawić bohaterów. O, chociażby taka rozmowa z pierwszego rozdziału. Nie wiem, czy to tylko u mnie tak jest, że się mówi „Nic. Wolałabym o tym nie mówić”, a i tak będą dalej wypytywać o to?

5/5

d) Kreacja świata przedstawionego

Wspominałabym o tym, że powinnaś napisać więcej o strażniczkach. Szczerze mówiąc, to mnie zawsze te szczegóły, takie jak moce, zwyczaje i historia, interesują bardziej niż nawet sama akcja (jak chociażby w Harrym Potterze). Także tutaj chętnie bym przeczytała trochę więcej o tych rzeczach, głównie historia strażniczek, która może być naprawdę interesująca.

Mało wiemy o tym, z jakiego powodu wilkołaki chcą to jabłko i kto je dostanie. Jak jeszcze można się domyślić, dlaczego chcą je, to drugie wypadałoby wyjaśnić.

Wszystko dzieje się w naszym świecie, ale z drugiej strony, to jest tu tak magicznie. Nie ma różdżek, ale jest ta magia. Strażniczki mnie bardzo interesują i ma wielką ochotę dowiedzieć się o nich więcej.

4/5

e) Bohaterowie

Pierwsza sprawa, czyli ich wygląd. Mogłoby być świetnie, bo co to za problem – opisać wygląd paru postaci? U Ciebie one składają się z koloru włosów oraz oczu. Możesz wtrącić gdzieś, że miała np. krzywy nos, była wysoka, trochę gruba, czyli takie rzeczy, które rzucają się w oczy. Dzięki temu dużo łatwiej będzie sobie wyobrazić tę postać.

Cechy charakteru powinnaś trochę bardziej pokazać. Po tych dwudziestu czterech rozdziałach powinnam znać te osoby, a tymczasem miałabym problem z wymienieniem kilku ich cech charakteru.  Masz zakładkę „bohaterowie”, gdzie ich opisałaś. Świetnie – pokaż jeszcze to wszystko w opowiadaniu. Taką wyróżniającą się postacią jest Kelly, która Ci wyszła świetnie. Od razu ją polubiłam i cieszyłam się wtedy, kiedy się pojawiała.

Bohaterów jest dużo, ale większość jest zepchnięta na dalszy plan. Najważniejszą postaci jest oczywiście Jasmine, więc o niej wiemy najwięcej. Mogłabym do bohaterów głównych zaliczyć też Lis i Lili, chociaż są one mniej ważne, co widać, bo poświęcone jest im mniej czasu. Cała reszta stanowi tło. Trochę dziwi mnie to, że żadna z dziewczyn nie kontaktowała się z Meggan. Nawet o niej nie myślały! Ona jest ich przyjaciółką, prawda? Przynajmniej ja takie wrażenie odniosłam.

2.5/5

f) Opisy miejsc, sytuacji, uczuć

Już mówiłam o opisach bohaterów. Unikaj wszystkich „brunetka powiedziała”, „niebieskooka stwierdziła”. W małych ilościach nie jest to złe, ale u Ciebie jest tego sporo.

Wspominałam już o tym, żeby wrócić do pierwszych rozdziałów i dodać opisy miejsc. W późniejszych też z tym nie jest świetnie. Najgorzej jest chyba z uczuciami. To ważne, musimy wiedzieć, jak dany bohater się czuje.

4/5

23.5/30

Poprawność

Jak zwykle,  trzy ostatnie rozdziały.

Rozdział 22.

Na początku wcięło Ci akapit.

Jas zamierzała zejść do piwnicy po namiot i duży plecak oraz kilka innych, przydatnych drobiazgów. Jednak zatrzymała się przechodząc obok kuchni. Przed „jednak” mógłby być przecinek, wyglądałoby to lepiej.

Tym razem, tato, musisz sobie poradzić beze mnie Na zielono zaznaczone są przecinki, które powinny się tam znajdować.

Cokolwiek, by to nie było teraz to ona, niczym bohaterka jakiegoś horroru, musiała zejść do piwnicy. Zaznaczony na czerwono przecinek nie powinien się tam znajdować.

Tylko, gdzie jest plecak? A skąd tam ten przecinek?

― O, jesteś! Przecinek.

Kuchnia wyglądała, tak, jak ją zostawił. Coś Ci się przecinek przemieścił.

Lily zamierzała wyjść z biblioteki, ale właśnie, wtedy zauważyła Jas Niepotrzebny przecinek

Rzadko, kto miał odwagę z nią dyskutować. Niepotrzebny przecinek.

Powiedziano jej, tylko, że umarła w słusznej sprawie. Przecinek w złym miejscu.

― Przepraszam, ja nie chciałam cię zranić. Przecinek

Nie mogę tak, po prostu siedzieć. Niepotrzebny przecinek

― Obiecaj mi, że powiesz mi jak coś zobaczysz Powtórzenie. Mogłabyś usunąć jedno „mi”.

― Jas, ja… Przecinek

Jeśli ona jej nie powie, zrobi to Lily. Brakło przecinka.

Postanowiła, więc posłuchać słów blondynki Nie zawsze stawiamy przecinek przed „więc”. Nie będę się tu nad tym rozwodzić, podam Ci za to pomocny link: http://www.prosteprzecinki.pl/przecinek-przed-wiec

Lisa, tak jak Lily, miała dużo argumentów przemawiających za tym Przecinek

Rozdział 23.

Dodatkowo na stoliku nocnym, tuż obok zdjęcia jej, Lily i Jas znajdowało się kilka kartek, niepiszących długopisów i ładowarka. Zabrakło przecinka.

Nie miała, jednak teraz czasu na sprzątanie. Zbędny przecinek

― Nie no, ja, to naprawdę muszę częściej przychodzić do szpitala. Przecinek w złym miejscu

Dziewczyna od razu poznała, że to Tom, nikt inny. Przecinek

― To ja, Tom ― zaczęła Przecinek

Rozdział 24.

Postanowiła, jednak udawać Zbędny przecinek

Jednak, wtedy w jej głowie pojawiło się pytanie. Zbędny przecinek

To pewnie, dlatego tak się teraz uśmiecha. Przecinek

Schodząc po schodach, blondynka zauważyła Jasmine Przecinek

Jestem, jednak twoją głupią przyjaciółką Nie zawsze przed słowem „jednak” daje się przecinek.

Pomimo panującego w pomieszczeniu chłodu i odrzucającego zapachu stęchlizny, dziewczyna weszła do środka.  Przecinek

Narysowaną mapę, natomiast schowała w kieszonce bocznej plecaka Niepotrzebny przecinek

7/10

Dodatki

Wspominałam już o linkach. Wygodniej byłoby je umieścić w zakładce. To samo z informacjami o blogu, można umieścić tam też ten opis. To „o mnie” jest niepotrzebne, bo nic tam nie ma. Jest spam, nominacje i bohaterowie (uważam, że ta zakładka jest niepotrzebna, ale to tylko moja opinia).

3/5

Dodatkowe punkty

Nie wiem, czy mogę, ale… No, nie mogę się powstrzymać, dam ci jeden punkt za Kelly.

+1

Podsumowanie

Uzyskałaś 53 punkty, co daje Ci ocenę bardzo dobrą. Postaraj się lepiej opisać bohaterów, a zwłaszcza ich wygląd.  Przyznam, że trudne było dla mnie napisanie tej oceny, bo – wiadomo – łatwiej ocenia się opowiadanie słabsze, za to czytanie było dla mnie przyjemnością. Życzę Ci weny oraz wytrwałości, żebyś doprowadziła opowiadanie do końca.