094# Ocena bloga true-villain

Oceniająca: Kniga

Oceniany blog: true-villain

Autor: Villain

Pierwsze wrażenie:

Adres w połączeniu z belką dają mi skojarzenie z najnowszą płytą Marilyn Manson Born Villain (według mnie najsłabszą z dotychczasowo wydanych, ale gustów muzycznych tutaj nie oceniamy), więc na tym etapie spokojnie można się domyślić, o czym będzie mówiła treść.

Nie za bardzo znam się na możliwościach technicznych tego portalu, bo siedzę głównie na blogspocie, jednak na pierwszy rzut oka widać, że grafika nie jest najlepszym elementem tego bloga. Została raczej zrobiona na zasadzie żeby coś było, ale nie uważam, by był to wielki błąd, w końcu nie każdy ma umiejętności potrzebne do stworzenia bardziej profesjonalnego szablonu. Mi wystarczy, że jest schludnie.

Za to szału można dostać z kalendarzem. Musiałam sobie trochę poklikać, żeby dotrzeć do początkowych postów i nie nazwałabym tego raczej dobrą zabawą, bo właściwie nie miałam pojęcia, ile sobie jeszcze tak ponaciskam. Radziłabym umieścić na blogu porządne archiwum albo chronologiczny spis treści, tak będzie o wiele łatwiej. Masz na stronie pełno odnośników, które prowadzą do różnych tekstów – zakładki w menu, kalendarz, kategorie i tagi, za to brak czegoś przejrzystego. Zwyczajny śmietnik.

Blog prezentuje się przeciętnie – ani nic mnie szczególnie nie porwało, ani nie oburzyło.

5/10

Grafika:

Jak już wspomniałam – jest prosto i dosyć czytelnie, chociaż ilość dodatków, jakie pojawiają się na górze strony, w prawej kolumnie i pod postami, odrobinę przeraża. Na Twoim miejscu pozbyłabym się przynajmniej kilku dróg prowadzących do postów.

>Obrazek na górze nic nie wnosi, po prostu zapełnia graficzną pustkę, która panuje na tym blogu, więc ciężko mi go w jakikolwiek sposób ocenić. Źródła brak.

Nie mam też pojęcia, jaka jest rola tych różowych kółek z literką w środku, które znajdują się przy każdej ramce. Nie wygląda to zbyt dobrze.

Czcionki są czytelne, kolorystycznie dobrze dobrane, więc w tym nie widzę żadnego problemu. Za to zastanawia mnie, dlaczego w ramce Witaj! nie wyjustowałaś tekstu, skoro robisz to w postach. Z justowaniem w tym miejscu blog sprawiałby wrażenie dużo bardziej schludnego, bo jest to tekst, który widać jako pierwszy.

6/10

Treść:

b) Styl

Przede wszystkim potrafisz pisać płynnie, nie rzucasz się z tematu na temat, a to jest bardzo cenna umiejętność. Widać, że posty są przemyślane i napisane z konkretnym planem.

Twój styl jest też wystarczająco prosty, by każdy zrozumiał co masz na myśli (chociaż znalazło się parę niefortunnie zbudowanych zdań, ale były to wyjątki), ale słownictwa nie nazwałabym ubogim. Taki styl doskonale pasuje do typu prowadzonego bloga.

Nie piszesz jakoś szczególnie dużo notek na miesiąc, więc nie miałam problemów z przeczytaniem wszystkich postów. Nie męczyłam się też zbytnio przy tym, szybko mi to zleciało. Cóż więcej mogę powiedzieć – tutaj nie mam nic do zarzucenia.

5/5

f) Opisy

Bardzo podoba mi się to, że potrafisz trzymać się tematu. Nie skaczesz w każdej notce po różnych kategoriach, ale starasz się znaleźć różne informacje na przestawiany temat i skupiasz się na nim. To w efekcie wypada dużo lepiej niż zahaczanie o milion wątków bez żadnego konkretnego pomysłu. Właśnie to rzuciło mi się w oczy najbardziej przy pierwszym poście, tym o apokalipsie. Nie ograniczyłaś się do napisania koniec świata jest gupi, ale poszukałaś trochę na ten temat. Nawet jeśli dodany wiersz jest typowo szkolny.

W grudniowych postach w sumie nie znalazłam nic, co by mnie szczególnie zainteresowało. Masz bardzo dobry sposób na przedstawianie informacji, ale piszesz o rzeczach, które ludzie czytali już wiele razy. Nagrody Grammy to niezbyt oryginalny temat. Dobrze, że przynajmniej napisałaś coś o swoich odczuciach związanych z nominowanymi osobami, to uratowało ten post. Chyba nie przeżyłabym kolejnej suchej listy z tym samym. I mam uwagę na temat braku nominacji dla Lany Del Rey w kategorii debiut roku – myślę, że tej nominacji zabrakło, ponieważ Lana zaczynała karierę dużo wcześniej niż rok 2012.

Za to w przeciwieństwie do styczniowych Grammy, Oscarów nie opisałaś prawie wcale. Zwyczajnie przekleiłaś listę do swojej notki i dodałaś krótki wstęp. Szkoda, bo według mnie o tych drugich nominacjach da się powiedzieć równie dużo, jeśli nie więcej. Jeśli rzeczywiście nie interesowały Cię te filmy, mogłaś przecież pominąć ten temat.

Post o MM może wydać się ciekawy, jeśli czyta go ktoś, kto o Brianie nigdy nie słyszał albo nie interesował się bardziej tym tematem. Dla mnie na przykład było to po prostu powtórzenie kilku bardziej znanych faktów, chociaż nie mogę zaprzeczyć, że napisałaś to w bardzo sensowny i płynny sposób, więc pewnie wiele osób zaciekawiłaś. Wiadomo – był to tekst z okazji urodzin Briana, jednak trochę po macoszemu potraktowałaś zespół i na przykład to, że samą muzyką Brian przez pierwsze kilka płyt prawie się nie zajmował, bo większość tworzył Jeordie. Można to jednak zostawić w spokoju, jeśli twoja przygoda z ich twórczością dopiero się zaczęła (wnioskując po tym, że zaczęłaś dopiero od No Reflection).

Z opisami Liebster Award nie ma wiele wspólnego, ale jest dobrym sposobem na znalezienie nowych czytelników, więc właściwie nie mam nic przeciwko, nawet jeśli nie ma to zbyt wiele wspólnego z tematyką bloga. Każdy w końcu dąży do tego, by czytało go więcej osób.

Odpuszczę sobie pisanie o każdej kolejnej notce, bo właściwie moje zdanie na temat większości z nich jest bardzo podobne i nie chciałabym się powtarzać. W wielu kwestiach bym się z tobą nie zgodziła, jeśli chodzi o poszczególnych artystów, ale nie można zaprzeczyć temu, że bloga prowadzisz rzetelnie, piszesz na temat i potrafisz zaciekawić czytelnika swoimi recenzjami, które są rozbudowane i nie skupiają się tylko na opisie okładki płyty albo plakatu filmu (z czym wiele razy się spotkałam przy blogach tego typu). Osoba, która nie ma wiele wspólnego z muzyką, po prostu ją lubi, powinna być usatysfakcjonowana Twoimi tekstami. Podobnie Ci, którzy czytają książki dla przyjemności i z tego samego powodu oglądają filmy.

Twoje poglądy na większość tematów i wrażenia po przesłuchaniu poszczególnych utworów są bardzo podobne do tego, co można przeczytać na innych blogach, więc sama czułam się po pewnym czasie trochę znużona, jednak ratuje Cię to, że piszesz płynnie i dosyć ładnym stylem. Wiem, że ludziom coś takiego się podoba, w końcu dużo łatwiej skomentować post, który oddaje to, co myślimy, niż napisać coś z kontrargumentem.

Podany w żartobliwym tonie poradnik o tym jak przeżyć z idiotami całkiem mi się spodobał, uważam go za jeden z najciekawszych postów na tym blogu. Cały czytałam z uśmiechem na ustach.

Podobnie podoba mi się seria Seksowne Analizy, która jest naprawdę zabawna i pozwoliła mi odświeżyć sobie znajomość paru nieśmiertelnych seksownych utworów. Tak poza tym, to jak można nie lubić Explosion?! Przecież to jest klasyka podwórkowa! (E, Mati, puszczaj Eksplołżyn, laski idą!)

4/5

Poprawność:

Nie poprawiałam wszystkich błędów znajdujących się na blogu, wybrałam dwa losowe (możliwie długie) posty, by wybrać te potknięcia, które zdarzają Ci się najczęściej.

Marilyn Manson – Notka specjalna

„Jedną z takich postaci jest Marilyn Manson. To właśnie niemu poświęcę całą tę notkę próbując nieco przybliżyć Wam jego postać.” – Jemu.

„To właśnie dzisiaj Brian Hugh Warner, bo tak brzmi jego prawdziwe imię i nazwisko, obchodzi swoje 44-te urodziny.” – Wtrącenie zaczyna się po przecinku i przecinkiem powinno zostać zamknięte.

„Wszystkiego najlepszego, Brian!” – Brak przecinka.

„Często udowadniam tym ludziom, jak bardzo się mylą.” – Powinien pojawić się przecinek przed jak, ponieważ wprowadzasz zdanie podrzędne.

„Nazwisko zaś, według którego większość rasy ludzkiej go porównuje, pochodzi od seryjnego mordercy, usposobienia zła.” – Nie widzę sensu w tym wtrąceniu o porównaniu, zostało dziwnie ułożone. Za to słowo usposobienie oznacza charakter, więc podejrzewam, że chodziło ci o uosobienie.  

Stephenie Meyer – Zaćmienie

„Pewnie zastanawiacie się, co jest lepsze: książka czy film.” – Kolejny raz – wprowadzenie zdania podrzędnego potrzebuje przecinka.

„Odpowiedź jest prostsza, niż Wam się wydaje – NIC.” – To samo.

Nie robisz wielu błędów, zazwyczaj są to właśnie braki przecinków przed zdaniami podrzędnymi i niezamykanie wtrącenia. Dobrze by było, gdybyś jeszcze raz przeczytała wszystkie posty i poprawiła błędy.

Brakuje mi też użycia akapitów! Justujesz tekst, ale bez akapitów wciąż nie wygląda to tak, jak powinno.

Z poprawnością nie jest źle. Ortografów nie robisz. Za to interpunkcją jest trochę gorzej, jednak nie rzuca się to strasznie w oczy, bo tego typu błędy też nie zdarzają Ci się bardzo często. Kilka razy użyłaś słowa niepasującego do kontekstu. I to by było chyba na tyle, jeśli chodzi o poprawność.

7/10

Dodatki:

Zbyt dużo! Masz na blogu, że tak brzydko się wyrażę, nasrane wszystkim w każdym miejscu. Te kategorie, tagi i po raz kolejny wybór kategorii w menu to stanowczo zbyt dużo. Błagam, wybierz jedną z tych form! Rzeczywiście, na blogach tego typu takie odnośniki są przydatne, by znaleźć to, co nas interesuje, jednak nie aż tyle.

Przydałoby się też przejrzyste archiwum. Mi na pewno ułatwiłoby to przeglądanie bloga, bo chciałam zobaczyć wszystko, co do tej pory napisałaś, po kolei. Wybór poszczególnych postów z górnego menu niezbyt mi pasował, bo nie masz tam wszystkich notek (zaledwie kilka), a zabawa z tagami mi się nie uśmiecha, bo w wielu posty się dublują.

Ramka Witaj! nie jest szczególnie interesująca, ale na pewno pozwala stwierdzić, o czym jest blog, więc zostawiłabym ją w tym miejscu, ale przydałoby się wyjustować tekst. Statystyka za to jest według mnie zbędna. W sumie czemu służy jej obecność? Album i film tygodnia to bardzo fajna sprawa, to bym zostawiła. Top 5 piosenek za pierwszym razem w ogóle nie zauważyłam. Jeśli już musi tam być, to dołączyłabym też linki do miejsca, w którym można je odtworzyć, bo wiem, że mi samej nie chciałoby się szukać tych piosenek. Jestem leniwa i sądzę, że inni blogerzy też. Ramka polecam to dobry pomysł, chociaż nie wiem, po co dodajesz także linki do głównej strony miejsca, z którego pochodzą te posty. Jeśli już ktoś klinie na link do artykułu i to go zainteresuje, to pewnie i tak obejrzy całego bloga. O kalendarzu i kategoriach zdążyłam się już wcześniej wypowiedzieć, a szukanie dla mnie nie ma większego sensu, ale może rzeczywiście ktoś z tego czasami korzysta.

3/5

Dodatkowe:

Dodam jeden punkt, bo mimo wszystko bardzo podobały mi się posty o Marilyn Manson, przypominały mi o tym, jak sama zaczęłam wgłębiać się w ich twórczość i na samym początku miałam odczucia podobne do Ciebie (tak, też płakałam przy Coma White, chociaż w tej chwili płakanie przez piosenkę wydaje mi się raczej śmieszne).

Podsumowanie:

Wyszło trzydzieści punktów plus jeden dodatkowy. W sumie daje Ci to ocenę dobrą, co doskonale oddaje stan bloga.

Większość punktów straciłaś na sprawach technicznych, a szkoda, bo treść wypada naprawdę dobrze. Na początek radzę zrobić gruntowne porządki z ramkami i kategoriami, bo to irytowało mnie podczas oceniania najbardziej.

Nie wiem, czy masz taką możliwość, ale przydałoby się popracować także nad grafiką, jeśli wiążesz z tym blogiem jakieś plany, które byłyby poważniejsze niż takie sobie pisanie w eter. Mi na początku ciężko było się zabrać za ocenę głównie z powodu tego, że pierwsze wrażenie nawaliło i zanim zaczęłam czytać, byłam nastawiona raczej negatywnie, nie będę kłamać. Kiedy jednak przysiadłam w końcu i przyjrzałam się dokładniej, nie było tak źle.

Życzę Ci powodzenia w dalszym pisaniu. ;)